Krzyś mieszka w domu adopcyjnym

Kiedy wysiadłem z samochodu, dwóch mężczyzn właśnie kończyło wprowadzać Krzysia, niedużego brązowego osiołka, po metalowym trapie do wnętrza niewielkiej ciężarówki z oklejonej w logo jednej z ubojni. Krzyś był już przednimi kopytkami na trapie, ale za wszelką cenę starał się utrzymać tylne nogi na ziemi. Wyglądało to tak, jakby wiedział, że wejście na trap, wejście do ciężarówki oznacza koniec. Ale jeden z mężczyzn wciągał Krzysia na linie do środka, a drugi poganiał go kijem. I w końcu najpierw jedno tylne kopytko Krzysia a zaraz potem i drugie, znalazły się na trapie a po chwili Krzyś znikł w ciemnym wnętrzu ciężarówki.

Handlarz obserwował tą scenę stojąc nieco z boku. Ten osioł już sprzedany, nic więcej nie mam na razie – powiedział do mnie zanim zdążyłem się odezwać. Kierowca ciężarówki już odpalił silnik.

Nie wiedząc w zasadzie co zamierzam zrobić, podbiegłem w jego stronę. Wiedziałem tylko, że nie mogę pozwolić, żeby odjechali z Krzysiem w środku. Wtedy byłoby już za późno.

Na początku kierowca wcale nie chciał ze mną rozmawiać. Daj mi pan spokój, ja tu robotę mam! – burknął i zatrzasnął mi drzwi przed nosem. 

Zrozumiałem, że jest tylko jeden sposób, którym mam szanse go przekonać. Pieniądze. Kierowca z rzeźni na pewno nie zarabia za dużo, więc pomyślałem, że mam szansę. Nie będę opowiadać szczegółów, ale w końcu, po przekleństwach, krzykach i proszeniu, a także po wręczeniu kierowcy 300 złotych do podziału z kolegą otworzyli trap a ja odwiązałem i wyprowadziłem z ciężarówki oszołomionego, trzęsącego się ze strachu Krzysia. Zaprowadziłem do go szopy i obiecałem że wrócę. 

Handlarz za życie Krzysia chce 4600 złotych. Wczoraj uzbieraliśmy aż 3900 złotych, a brakujące 700 złotych musimy wpłacić dziś. Bardzo Was proszę o wsparcie dla tego osiołka.

Marek Sotek