Mamy zaliczkę dla Lucynki. A jutro już koniec zbiórki. Proszę o dalsze wsparcie.

Nie wiem, dlaczego handlarz schował przede mną maleńką Lucynkę. Tylko cudem usłyszałem cichuteńkie rżenie dochodzące z zamkniętej szopy. Gdy do niej wszedłem, z ciemności wyłoniła się słodka, ruda dziewczynka. Najpierw spojrzała mi głęboko w oczy, z nadzieją, że ją zabiorę z tego strasznego miejsca. Wysunęła pyszczek w moją stronę, a ja dotknąłem jej miękkich chrap. Serce mi się ścisnęło, ale nic więcej nie mogłem wtedy zrobić. Gdy wychodziłem, jeszcze raz cichuteńko zarżała, a ja zacisnąłem zęby i wyszedłem z szopy.

Handlarz nic nie chciał powiedzieć o maleńkiej Lucynce. Rzucił tylko: „500 złotych blikiem, albo ją jutro przerobią na salami”