Frytka razem z Kalarepką i Janinką przeniosły się na wybieg dla staruszków

Frytka nie koncentruje spojrzenia w jednym punkcie a jej oczy są zamglone, mętne. Wygląda, jakby była głęboko zamyślona i nie zwracała uwagi na otoczenie. Ale przypuszczam raczej, że ta wiekowa ośliczka niedowidzi, albo może całkiem już straciła wzrok. Tym bardziej, że kiedy podchodzę, Frytka strzyże uszami, nasłuchuje moich kroków, ale nie spogląda w moim kierunku.

Ośliczka pozwala pogłaskać się po szyi, podrapać za uszami. Widzę, że sprawia jej to przyjemność i cieszy się, że do niej przyszedłem. Obwąchuje mnie dokładnie. Tak, Fryteczka lubi ludzi i im ufa. Zazwyczaj zwierzęta przywiezione tu, do handlarza koni rzeźnych, są skrajnie przerażone. Ale Frytka wygląda tylko na lekko zaniepokojoną. Pewnie wierzy, że skoro opiekunowie ją tu przywieźli, to na pewno wszystko będzie dobrze, choć to miejsce jest dziwne, nieznane i niepokojące. Bidulka, nie ma pojęcia, że to tak nie działa. Nigdy nie przyszłoby do jej szarej, niewinnej główki, że ludzie mogli się jej po prostu pozbyć. I to skazując ją na śmierć. Samotną, okrutną i poniżającą śmierć w rzeźni.

Nie tak powinny wyglądać ostatnie chwile życia Frytki. Kiedy przyjdzie jej czas, powinna odejść spokojnie i bez bólu, otoczona innymi osiołkami i kochającymi ją ludźmi.

Na jutro umówiony jest transport do rzeźni i Frytka ma nim pojechać w swoją ostatnią drogę. Jeśli zbierzemy dziś i wpłacimy handlarzowi 500 zł zaliczki, odwoła transport i poczeka na resztę pieniędzy. Bardzo Was proszę o pomoc dla Frytki.