Czupurek z Szafirkiem i Felkiem pojechali do swojego adopcyjnego domu. Mają tam jak w raju!

Czupurek jest uparty. Jak to osiołek. Więc choć handlarz szarpie i krzyczy, Czupurek nie chce wejść dalej do tego mrocznego wnętrza. Wie, że tam w środku czai się coś strasznego. Coś bardzo złego.

Wszystkie osiołki i konie, które trafiają tu, do handlarza koni rzeźnych, w jakiś sposób wiedzą, co to za miejsce. Nie wiem, jak to się dzieje. Czy czują zapach strachu innych zwierząt, które były tu przed nimi? Czy podpowiada im to instynkt przetrwania? W każdym razie wiedzą i jedne całkowicie się poddają i pogrążają się w rozpaczy lub otępieniu, a inne walczą. Tak jak Czupurek.

Ale niestety nie było jeszcze osiołka, który wygrałby z handlarzem. I tak samo będzie z Czupurkiem. Choć walczy, szarpie się i wyrywa, handlarz krok po kroku wciąga osiołka głębiej do wnętrza szopy. A za chwilę przywiąże go na krótkiej linie do haka w ścianie i tak Czupurek będzie czekał na swoją ostatnią drogę – do rzeźni.

W Polsce nie je się osiołków. Ale co z tego? Są kraje na zachodzie Europy, gdzie mięso koni i osiołków jest uważane za przysmak. Dlatego nasze polskie osiołki i kucyki są w ogromnych ilościach zabijane w rzeźniach a następnie, już jako mięso, wiezione na Zachód. To samo już jutro ma się stać z szarym, walecznym Czupurkiem.

Żeby zmienić los Czupurka, musimy działać szybko. Handlarz wycenił życie tego przerażonego osiołka na 4200 zł, a wczoraj udało nam się zebrać 2500 zł. Mimo wpłaconej zaliczki i naszych ustaleń nie odwołał transportu do rzeźni tylko przełożył go o jeden dzień. Oczekuje, że już dziś wpłacimy mu brakujące środki, czyli aż 1700 zł! To bardzo dużo, ale jeśli każdy z nas przekaże choćby malutką kwotę, Czupurek ma szansę.